Kościół rzymsko-katolicki - parafialny p.w. Św. Anny wraz z dzwonnicą w m. Bogate
Kościół pw. św. Anny w Bogatem
Parafia pw. św. Jana Ewangelisty
Pierwsza wzmianka o kościele w Bogatem pochodzi z 1448 roku. Obecna, murowana świątynia została wzniesiona przed 1470 rokiem z fundacji Mikołaja Węża z Dobrzankowa, wojewody mazowieckiego. Budowniczym był Jan Zawisza z Bogatego, ten sam, który wybudował kościół w Drobinie.
Kościół wzniesiono w stylu późnogotyckim – z dwuprzęsłową nawą, węższym, trójbocznie zamkniętym prezbiterium i dwiema parami bocznych przybudówek. W zakrystii i skarbcu zachowały się sklepienia kolebkowo-krzyżowe.
Dzwonnica i wyposażenie
Obok świątyni stoi klasycystyczna, murowana dzwonnica z 1798 roku, wzniesiona z inicjatywy biskupa Antoniego Narzymskiego. W jej wnętrzu znajdują się dwa dzwony z XVIII/XIX wieku. W przeszłości na wieży znajdował się zegar ufundowany przez młynarza Jerzego Buczelskiego w 1799 roku.
Kościół posiada bogatą historię związaną z rodem Narzymskich, których marmurowe tablice i herby można zobaczyć w jego murach. W 1649 roku powstały podziemne krypty, w których przez dwa stulecia spoczywali przedstawiciele tego rodu. Z kościołem wiążą się także legendy o podziemnych korytarzach prowadzących do dawnego pałacu i do miejscowości Szlasy.
We wnętrzu zachowały się elementy z różnych epok. Drewniany chór muzyczny pochodzi z XVII wieku, a dziewięciogłosowe organy zbudowano w 1933 roku.
Dzieje świątyni
Kościół w Bogatem wielokrotnie dzielił losy polskiej historii. W czasie I wojny światowej został poważnie zniszczony, lecz w 1927 roku odrestaurowano go i wykonano nowy ołtarz główny według projektu architekta z Krakowa – Strojka.
Z kościołem związana jest również legenda o cudownym uzdrowieniu. W dniu odpustu św. Anny pewna dziewczyna, zamiast uczestniczyć w nabożeństwie, wyszła w pole żąć zboże. Za zlekceważenie święta została ukarana – sierp wbił się jej głęboko w rękę i nie dał się usunąć. Dopiero modlitwa przed obrazem św. Anny przyniosła uzdrowienie, a sierp sam wypadł z dłoni. Na pamiątkę cudu zawieszono go wraz z warkoczem dziewczyny nad ołtarzem – wisiały tam aż do I wojny światowej.
Kościół w Bogatem od wieków uchodzi za jedną z najlepiej utrzymanych wiejskich świątyń na Mazowszu. Już w XIX wieku Bolesław Prus zachwycał się jego czystością, kolorowymi witrażami i eleganckim wystrojem, pisząc w „Kartkach z podróży”, że „niejedna miejska świątynia mogłaby brać z niej przykład”.
Świątynia przetrwała ponad 600 lat burzliwych dziejów, pozostając miejscem modlitwy, pamięci i tożsamości mieszkańców Bogatego i okolic.
